«Πάμε Ελλάδα» με φθηνά εισιτήρια 15.000 πτήσεις low cost δημιουργούν υψηλές προσδοκίες για σημαντική ενίσχυση της τουριστικής κίνησης

Με περισσότερες µεγάλες πόλεις του εξωτερικού συνδέονται εφέτος οι σηµαντικότεροι τουριστικοί προορισµοί της χώρας χάρη κυρίως στις χαµηλού κόστους αεροπορικές εταιρείες (Low Cost Carriers - LCC), οι οποίες αυξάνουν τα δροµολόγιά τους και χρησιµοποιούν νέα αεροδρόµια. Ετσι όχι µόνο διευκολύνεται η πρόσβαση των ∆υτικοευρωπαίων στα τουριστικά θέρετρα αλλά και η χώρα γίνεται πιο προσιτή στους τουρίστες. Ηδη τα πρώτα αποτελέσµατα είναι ορατά. Από τις αρχές Απριλίου πολλά ξενοδοχεία στην Κω «έχουν γεµίσει µόνο από τον κόσµο των low cost εταιρειών» αναφέρει ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Κω κ. Μ. Χατζηµιχαήλ. Συνολικά οι περισσότερες από 15 αεροπορικές εταιρείες χαµηλού κόστους (Low Cost Carriers - LCC) που πετούν πλέον σε 22 ελληνικούς προορισµούς υπολογίζεται ότι θα πραγµατοποιήσουν την εφετινή σεζόν πάνω από 15.000 δροµολόγια. Σύµφωνα µε εκτιµήσεις, τα δροµολόγια είναι αυξηµένα κατά 15% σε σχέση µε το 2010, ενώ το 2012 αναµένεται να φέρει καλύτερα αποτελέσµατα, καθώς υπολογίζεται ότι περίπου 400 εκατοµµύρια επιβάτες διακινεί το σύνολο των low cost εταιρειών ετησίως στην Ευρώπη, από τα οποία η Ελλάδα καλύπτει ποσοστό κάτω του 1%.

Σύµφωνα µε τον κ. Χατζηµιχαήλ, η Ryanair συνδέει εφέτος την Κω µε έξι νέους προορισµούς για την καλοκαιρινή περίοδο (Οσλο, Κάουνας, Λίβερπουλ, Βρυξέλλες, Μπάρι, Μπολόνια). Παράλληλα η easyJet πραγµατοποιεί τέσσερις πτήσεις την εβδοµάδα από Λονδίνο, ενώ δροµολόγια έχει και η Germanwings. Την ίδια ώρα η Aegean έχει προσθέσει δύο πτήσεις την εβδοµάδα από Τελ Αβίβ. Τα αεροπλάνα έχουν πολύ καλές πληρότητες, όπως σηµειώνει ο κ. Χατζηµιχαήλ, ο οποίος εκτιµά ότι, σε συνέχεια της ανοδικής πορείας του νησιού το 2010 (10%), εφέτος η θετική πορεία µπορεί να αγγίξει το 15% στις αφίξεις.

Η ηγεσία του υπουργείου Τουρισµού λειτουργεί υποστηρικτικά στο άνοιγµα της αγοράς στις εταιρείες χαµηλού κόστους, καθώς εκπρόσωποι 18 εταιρειών low cost ήρθαν σε επαφή µε εκπροσώπους περιφερειών και του τουριστικού κλάδου, µε πρωτοβουλία του υφυπουργού Τουρισµού κ. Γ. Νικητιάδη, φέρνοντας αποτελέσµατα στους προορισµούς ∆ωδεκανήσου, Θεσσαλονίκης, Κέρκυρας, Βόλου και Χανίων.

Μεταξύ αυτών 17 νέα δροµολόγια, έξι για την Κω, δέκα για τη Ρόδο και ένα για τη Θεσσαλονίκη, ανακοίνωσε η Ryanair για το 2011 φθάνοντας τα 30 συνολικά στη χώρα. Την ίδια ώρα η easyJet πραγµατοποιεί επτά δροµολόγια για Αθήνα και έξι για Θεσσαλονίκη, ενώ έχει ξεκινήσει 24 δροµολόγια για Κέρκυρα, Ηράκλειο, Μύκονο, Ρόδο, Ζάκυνθο και Χανιά.

«Στοίχηµα» για τη Χαλκιδική αποτελούν οι αυξηµένες πτήσεις των αεροπορικών εταιρειών χαµηλού κόστους στο αεροδρόµιο «Μακεδονία». «Περιµένουµε να δούµε τα αποτελέσµατα» αναφέρει ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Χαλκιδικής κ. Γ. Τάσιος, σηµειώνοντας ότι µε πρωτοβουλία του Οργανισµού Τουριστικής Προβολής και Μάρκετινγκ Θεσσαλονίκης υλοποιείται πρόγραµµα συνδιαφήµισης µε τις εταιρείες Ryanair και easyJet.

Η Ryanair πραγµατοποιεί πτήσεις από Μιλάνο, Ρώµη, Λονδίνο, Βρυξέλλες, Φραγκφούρτη, Οσλο και Στοκχόλµη στο τέταρτο αεροδρόµιο που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, ενώ η easyJet πραγµατοποιεί πέντε πτήσεις την εβδοµάδα από Λονδίνο, Μιλάνο και Βερολίνο, τέσσερις από Ντόρτµουντ, τρεις από Βασιλεία και τρεις από Παρίσι (από τον Ιούλιο του 2011). Παράλληλα εφέτος έχουν προστεθεί πτήσεις της Aegean από Μόσχα και Παρίσι, της Aeroflot (Μόσχα), της ουκρανικής εταιρείας Aerosvit, ενώ και η Turkish Airlines ανακοίνωσε την απευθείας σύνδεση Κωνσταντινούπολης - Θεσσαλονίκης. Ο πρόεδρος της Ενωσης σηµειώνει ότι η ένταξη όλων αυτών των δροµολογίων στο αεροδρόµιο της συµπρωτεύουσας τρέφει «υψηλές προσδοκίες» για τον προορισµό και τονίζει ότι απαραίτητη είναι η στοχευµένη προβολή της Χαλκιδικής, ενώ εκτιµά ότι η εφετινή χρονιά θα καλύψει τις απώλειες του 2010, όπου η µείωση ήταν 10%. Πέντε αεροπορικές εταιρείες χαµηλού κόστους δραστηριοποιούνται στο Ηράκλειο ως τα τέλη Οκτωβρίου, αναφέρει ο κ. Ι. Οικονόµου, µέλος του ∆Σ της Ενωσης Ξενοδόχων Ηρακλείου και του Ξενοδοχειακού Επιµελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ), σηµειώνοντας ότι η παρουσία τους θά». Ο ίδιος εκφράζει «συγκρατηµένη αισιοδοξία» για τη σεζόν λέγοντας ότι εξελίσσεται «κατά τι καλύτερα από πέρυσι», αν και ο Απρίλιος και ο Μάιος έχουν µέτριες επιδόσεις.

Οι low cost εταιρείες είναι «ένα κανάλι πρόσβασης» εξηγεί ο κ. Οικονόµου, ωστόσο προσθέτει ότι «το πιο σηµαντικό είναι να “πουλάει” ο προορισµός». «Είναι υγιές για µια αγορά να ανοίγεται σε περισσότερα κανάλια», ενώ επισηµαίνει την ανάγκη να υπάρχει ισορροπία µε «τον ήδη υπάρχοντα συνεργάτη που είναι οι tour operators».

Εισιτήρια από €24,99

Στα 37 ευρώ υπολογίζεται η τιμή μιας πτήσης (μετ’ επιστροφής) της Ryanair από Οσλο προς Κω τον Μάιο, ενώ από 24,99 ξεκινά το κόστος του δρομολογίου από Ντύσελντορφ για Ρόδο την ίδια περίοδο (49,98 μετ’ επιστροφής). Αντιστοίχως από Μιλάνο για Ηράκλειο στην easyJet ο φθηνότερος ναύλος είναι τον Ιούλιο που ξεκινά η πτήση τα 75,99 ευρώ, τον Αύγουστο τα 31,99 ευρώ και τον Σεπτέμβριο τα 26,99 ευρώ, με την επιστροφή να κυμαίνεται τους αντίστοιχους μήνες στα 31,99, 73,99 και 146,99 ευρώ. Από 1ης Απριλίου ως το τέλος του έτους επίσης όλα τα αεροσκάφη δεν καταβάλλουν τέλη προσγείωσης, απογείωσης και παραμονής σε όλα τα κρατικά αεροδρόμια της χώρας, εκτός από τον διεθνή Αερολιμένα.

Η Aegean ενισχύει το δίκτυό της για τη θερινή περίοδο Νέες συνδέσεις, υψηλές πληρότητες

Με νέους προορισµούς στο εξωτερικό και συχνότερα δροµολόγια ενισχύει το δίκτυό της για την καλοκαιρινή περίοδο και η εταιρεία Aegean καταγράφοντας παράλληλα αύξηση στις πληρότητες των εισερχοµένων πτήσεων. Στους νέους προορισµούς εντάσσονται από τα τέλη Απριλίου η Μόσχα και η Μπολόνια για την Αθήνα και την ίδια περίοδο προστίθενται το Παρίσι και η Μόσχα στη Θεσσαλονίκη. Ταυτόχρονα το Ηράκλειο συνδέεται µε το Λονδίνο (από 16 Μαΐου) και το Παρίσι (από 15 Ιουνίου) µε δύο πτήσεις την εβδοµάδα, ενώ από Λάρνακα προστίθενται έξι εποχικές πτήσεις (από Ιούνιο ως Σεπτέµβριο) προς Ηράκλειο, Ρόδο, Χανιά, Κω, Μύκονο και Σαντορίνη. Παράλληλα αυξάνονται οι συχνότητες από Αθήνα για Λονδίνο (ως τέσσερις καθηµερινές), Ρώµη (ως τρεις καθηµερινές), Παρίσι (ως τρεις καθηµερινές), Βρυξέλλες (δύο καθηµερινές), Βαρκελώνη (ως δέκα την εβδοµάδα) και Μαδρίτη (ως δέκα την εβδοµάδα). Επίσης σε έξι αυξήθηκαν από τις αρχές Απριλίου τα αεροπλάνα charter εξυπηρετώντας Γαλλία, Ρωσία, Ισραήλ, Ιταλία, Πολωνία και Ρουµανία. Την ίδια ώρα στελέχη της εταιρείας εκφράζουν ιδιαίτερη αισιοδοξία για την τουριστική κίνηση της εφετινής περιόδου κρίνοντας από τις υψηλές πληρότητες που εµφανίζουν από τις 9 Απριλίου και οι τακτικές πτήσεις προς τη χώρα. Από Βαρκελώνη, Βρυξέλλες, Λονδίνο, Τελ Αβίβ και Παρίσι «έρχονται τα αεροπλάνα γεµάτα» σηµειώνεται χαρακτηριστικά, ενώ πολύ υψηλές πληρότητες παρουσιάζουν και τα δροµολόγια από Ρώµη, Μιλάνο και Μπολόνια.

http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=397303&h1=true

"Μήλα μου Πράσινα", 4ο Επεισόδιο: Βιώσιμος Τουρισμός, Προβολή Κυριακή του Πάσχα 24/04/2011 στις 10:00 π.μ.

 

Εκπομπή "Μήλα μου Πράσινα", 4ο Επεισόδιο: Βιώσιμος Τουρισμός, Προβολή Κυριακή του Πάσχα 24/04/2011 στις 10:00 π.μ.

Τίτλος Επεισοδίου: “Βιώσιμος Τουρισμός”

Προβολή: Κυριακή του Πάσχα 24/04/2011 10:00 π.μ. στην ΕΤ1

Ο Τουρισμός θεωρείται «Βαριά Βιομηχανία» της Ελλάδας, συνεισφέρει στο ΑΕΠ με ποσοστό 15,5%, ενώ απορροφά το 19% του εργατικού δυναμικού. Είναι όμως βιώσιμη, με όρους «βιομηχανίας», η τουριστική ανάπτυξη στη χώρα μας; Αρκεί ο ήλιος, η άμμος και η θάλασσα; Μπορεί το περιβάλλον να αντέξει το μαζικό τουρισμό;

Σήμερα, 43 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως χαρακτηρίζονται ως οικοτουρίστες. Οι οικοτουρίστες αναζητούν βιώσιμες μορφές τουρισμού όπως ο αγροτουρισμός, ο οικοτουρισμός και ο πολιτιστικός τουρισμός. Αυτά τα μοντέλα τουριστικής ανάπτυξης σέβονται και προστατεύουν το περιβάλλον, βοηθούν την οικονομία και αναδεικνύουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των τόπων όπου αναπτύσσονται.

Η Λενιώ Μυριβήλη ετοιμάζει τις βαλίτσες της και επισκέπτεται τη Λίμνη Κερκίνη και το Ξυλόκαστρο, για να γνωρίσει δύο προορισμούς βιώσιμου τουρισμού. Στην Κερκίνη θα συναντήσει τον Γιάννη Ρέκλο, που ξεκίνησε την οικοτουριστική του μονάδα, πιστεύοντας ότι το πιο αποτελεσματικό μέσο για να προστατευτεί το οικοσύστημα της Λίμνης Κερκίνης, είναι οι επισκέπτες της. Στο Ξυλόκαστρο, η Λενιώ θα επισκεφτεί τη Δάφνη Μαυρομμάτη, που βαθιά ευαισθητοποιημένη και εξοικειωμένη με την ιδέα του βιώσιμου τουρισμού, επένδυσε με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποκτήσει το ξενοδοχείο της το ευρωπαϊκό οικολογικό σήμα (Eco Label).  

 

http://www.greenhotels.gr/index.php/hotel/viewproperty/Daphnes%20Club%20Hotel%20Apartments/19/el

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΚΤΙΡΙΟΥ

Green Guide: Crete

A wild-asparagus omelet with fresh vegetable fritters and fava-bean puree is nothing if not satisfying. Especially if your feast takes place in a Greek taverna beside the Ionian Sea. But if all you do is eat, you’re missing out on the full experience. Attend a seminar with Crete’s Culinary Sanctuaries, and you’ll see where the asparagus grew on a hike led by a resident botanist. You’ll learn what fava-bean puree means to Cretan culture as you tour ancient ruins with a certified historian. You’ll find out how to prepare your own vegetable fritters from Nikki Rose, the Greek-American chef who founded CCS in 1997. Since then, her network of island businesses has expanded to include organic farmers, artisan food producers, local musicians, artists and small-lodge owners across the island. The bounty of expertise allows her to promote eco-tourism across the island and spread the word about Crete’s tradition of sustainable cooking, gardening and living to travelers from around the world. CCS hosts about 10 seminars throughout the year. Each one (whether open to the public or arranged privately) is only available to about eight travelers, so you’ll be sure to get a full, personal experience at every session — and, of course, a full, satisfying plate at every meal.


Greenhotels supports CCS

Can legislation encourage environmental investment by businesses?

The exact impact of environmental law on investment by EU industry is relatively unknown. A new study has explored the effects of regulation on four types of industry investment and the results indicate that, in general, regulation tends to encourage more investment, but if restrictions are too tight investment levels can start to fall.


There are a wide range of views amongst environmental economists as to the impacts of environmental regulation on the behaviour of industry. At one extreme, some argue that firms always seek low costs and will reduce activities under tight environmental standards and/or locate their activities to locations where standards are more moderate. Others argue that firms have a more long-term view and can see the benefits of environmental legislation on the amount of (clean) natural resources and on the demand for innovative technologies. In this latter case, industry will invest more under greater environmental regulation.


In order to gain better insight into this area, the study analysed the impact of greater expenditure on environmental protection and greater environmental taxation on four different industry investment activities. These were: investment in tangible goods, investment in new buildings, investment in machinery, and ‘productive investment’, which is the difference between investment in tangible goods and investment in technologies to reduce environmental impact. This can provide insight into whether changes are mainly driven by investment in technology to abate environmental impact. The data were taken from Eurostat databases from 1998 to 2007 and included 21 countries.


The results indicate that, in general, industry investment is affected by the level of national environmental regulation. On average, a 10 per cent increase in national spending on environmental protection is associated with a 1.3 per cent increase in investment in tangible goods and a 1.5 per cent increase in investment in machinery. The impact on investment in new buildings is somewhat lower with an increase of only 0.6 per cent. A 10 per cent national increase in environmental tax revenues, on average, increased investment by about 1 per cent in tangible goods and machinery, but in new buildings there was an increase in investment of about 2.5 per cent. However, at high levels of environmental expenditure and taxes, i.e. an increase of 90 per cent in spending and taxation, the effects on investment are less positive and at very high levels (99 per cent increase) the effects become negative.
The relationships between environmental regulation and investment indicate that European industries appear to focus on the comparative advantages resulting from an efficient and sustainable resource management, i.e. increased availability of resources (input factors) or enhanced quality due to a decrease in pollution. Alternatively, industry could recognise the advantage of investing in innovative technologies to improve efficiency or to sell technology as a product. Whatever the reason, this relationship does not hold when the costs to comply with regulation are much higher than the benefits. Such insight could help inform policy on the levels to which environmental legislation helps investment and, with further research, it could possibly provide limits of taxation and protection, above which the benefits no longer encourage investment.


Source: Leiter, A.M., Parolini, A. & Winner, H. (2010) Environmental regulation and investment: Evidence from European industry data. Ecological Economics. 70: 759-770. 

Νέο τουριστικό "πακέτο" σχεδιάζουν οι Έλληνες ξενοδόχοι

Νέο τουριστικό «πακέτο» σχεδιάζουν οι Έλληνες ξενοδόχοι για να προσελκύσουν τουρίστες της υψηλής εισοδηματικής τάξης.

Σκοπεύουν να ενώσουν κάτω από την ίδια «ομπρέλα» -να δώσουν κοινό brand name- μικρές ξενοδοχειακές μονάδες πολυτελείας που βρίσκονται στα ελληνικά νησιά, αλλά και σε τουριστικά θέρετρα, ώστε ο επισκέπτης με το «πακέτο» που αγοράζει να μπορεί να φιλοξενηθεί σε δύο ή και τρία ξενοδοχεία που θα του προσφέρουν τις ίδιες ακριβώς υπηρεσίες, ενώ οι μετακινήσεις του από τον ένα τόπο στον άλλο θα γίνονται με πολυτελή cruiser και θα περιλαμβάνονται στην τιμή του πακέτου.

Η Ελλάδα θα πρέπει να επανατοποθετήσει το προϊόν της στον τουριστικό χάρτη και να αντιληφθούν όλοι ότι η χώρα διαθέτει brand name, αναφέρει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων κ. Αν. Ανδρεάδης και συμπληρώνει: η διαφοροποίηση του προϊόντος είναι απαραίτητη για να πρωταγωνιστήσει η χώρα σε ένα αυξανόμενο κομμάτι πελατείας, που είναι ο τουρισμός πολυτελείας.

Σήμερα το ελληνικό τουριστικό προϊόν είναι κατακερματισμένο και βρίσκεται στα «χέρια» των tour operators, οι οποίοι και διαμορφώνουν την εικόνα της Ελλάδας.

Όπως λέει ο κ. Ανδρεάδης, αν για παράδειγμα η Ρόδος είχε περισσότερα top ξενοδοχεία, τότε και το κομμάτι του μαζικού τουρισμού θα είχε μεγαλύτερη υπεραξία για το νησί και την τοπική οικονομία. Το ζητούμενο είναι να ενώσουμε το παραδοσιακό με το σύγχρονο και να προσφέρουμε ένα υψηλών απαιτήσεων προϊόν.

Οι ενώσεις πολύ μικρών πολυτελών ξενοδοχείων που είναι διάσπαρτα σε όλα σχεδόν τα νησιά του Αιγαίου, αλλά και του Ιονίου είναι απαραίτητες και σε συνδυασμό με το yachting πολυτελείας μπορούν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για την προσέλκυση υψηλών εισοδημάτων τουριστών.

Παράλληλα, με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα θα μπορέσει να αποδεσμευθεί από το brand που την θέλει ως προορισμό χαμηλού κόστους.

Πηγή:www.capital.gr

Coastal protection: costs and benefits of managed realignment

Researchers have examined two cases of managed realignment in the UK, whereby coastal areas are deliberately flooded to recreate protective salt marshes. They demonstrated that a sequential decision support system (DSS) can be combined with an ecosystem services approach to provide a robust economic valuation of managed realignment’s benefits. For the case studies analysed, the benefits of managed realignment were found to outweigh costs in the long-term.
Tidal ecosystems are being lost as they are squeezed between rising sea levels and man-made coastal defences. Managed realignment – deliberately weakening sea defences – can benefit coastal regions, but only under specific conditions. Its aim is to restore areas of tidal habitat in the form of salt marshes, which provide a natural barrier to coastal flooding, reducing the cost of maintaining sea walls and other coastal defences. However, managed realignment can be costly in other ways as land is lost and people are displaced by the returning sea, so a thorough analysis is essential before any scheme is put in place.
The researchers modelled the potential costs and benefits of managed realignment in two case studies over periods of 25, 50 and 100 years. The first case study was an existing study of the Humber estuary, which is 147km long and contains a number of important wildlife habitats. The second case study was a new study of the Blackwater estuary, a 20km long estuary in the south east of the UK.
The researchers first developed a conceptual framework for valuing ecosystem services provided by the estuaries, which they applied in combination with a sequential DSS. The sequential DSS ensured that the economic valuation of ecosystem services considered a number of different factors, including the varying spatial distribution of ecosystem services, complex relationships between estuary characteristics, threshold values (the point at which an ecosystem tips into an alternative state), small changes and ensuring the studies avoided double-counting costs and benefits. A cost-benefit analysis was conducted for each estuary and the results were presented as a series of ‘net present values’ (NPVs).
They found that the NPV for managed realignment in both estuaries was positive, thanks to the ecosystem services they provide. Positive NPVs show that over time, the economic benefits (including ecosystem services) of managed realignment outweigh the costs. Services identified included recreation, enhanced carbon sequestration and, in the Blackwater estuary, fish nursery benefits.
The Humber estuary’s NPV was positive for timescales longer than 25 years. Thus the results suggested that managed realignment in the Humber estuary would be of benefit, but only in the long-term.
The Blackwater estuary case study showed a much stronger benefit from MR over all of the timescales tested. For example, under one of the managed realignment scenarios, the NPV for Blackwood was £156.21million, compared to the Humber’s £3.79million. The analysis also identified costs common to most managed realignment schemes, such as the cost of implementation and the loss of agricultural land.
However, the researchers caution that their study only considered using managed realignment in agricultural areas, where it would not affect many homes or urban areas. The benefits may be significantly less where it could put larger numbers of people, property and other assets at risk. Managed realignment schemes therefore need to be valued on a case-by-case basis.
Source: Luisetti, T., Turner, R. K., Bateman I. J., et al. (2011) Coastal and marine ecosystem services valuation for policy and management: Managed realignment case studies in England. Ocean & Coastal Management. 54: 212-224.